Zion National Park

Vanmorgen om 0.700 uur rolde onze camper de camping af.

Het rijden was in het begin nog wat onwennig maar al gauw kreeg Ronald de smaak te pakken en knorden we vrolijk over de Amerikaanse wegen.

Er was onderweg veel te zien en we hadden het dan ook erg druk met om ons heen kijken.
Uh, ik meer dan Ronald natuurlijk maar we reden niet hard en de weg was rustig dus hij kon ook volop meegenieten.

De heuvels veranderden in bergen en het landschap begon steeds meer op het wilde westen te lijken.
In gedachten zagen we Clint Eastwood al op zijn paard de heuvels afstormen achterna gezeten door een horde wilde indianen.....

Eenmaal in het National Park van Zion werd er niet meer gesproken want de rotsen en de ravijnen zijn daar zo mooi daar word je gewoon sprakeloos van.

We hadden de pech dat ze met de weg bezig waren in de pas en het was een beetje passen en meten om er met de camper overheen te gaan.
Maar ik heb een goede chauffeur, al zat hij wel met zweet in zijn handen achter het stuur.
Ik was van mening dat het een goede vuurdoop was maar volgens Ronald was het een rit door het hellevuur.

Eenmaal aan de andere kant van het park werd het landschap weer wat vriendelijker.
De wegen waren hier gelukkig ook weer iets breder.

Tegen 15.30 kwamen we op de camping aan en al vlot stond ons mobiele huis keurig op zijn plekje.

Ronald ging nog even de boel verkennen en kwam al gauw terug met de mededeling dat hij een wandelpad had gevonden.
Dus hup de wandelschoenen aan en aan de wandel.
Het pad wat eigenlijk een paardenpad was (aan de uitwerpselen van de edele beesten te zien) liep omhoog de heuvel op en langs een rivierbedding.
Er sprongen verschillende reptielen en eekhoorns voor ons weg dus het zal wel niet al te veel gebruikt worden.
Het pad werd wel steeds smaller en moeilijker begaanbaar tot het ergens ineens ophield.
Toen zagen we een afslag naar beneden toe en zijn daar maar langs terug gelopen.

Al met al zijn we een klein uurtje onderweg geweest en daarna was het tijd om te koken.
We hebben heel gewoon aardappels met wortels en een sausijsje gegeten maar na al de luxe in Las Vegas vonden we dit wel even weer lekker.

Het is hier gelukkig niet zo extreem heet maar altijd nog zo'n graad of 34.
Al koelt het hier 's avonds wel flink af.
We zitten te dubben of we morgen nou nog een keertje weer terug gaan naar Zion of dat we de andere kant op gaan naar Bryce Canyon.

Morgen zal ik even foto's maken van de binnenkant van ons mobiele huisje hoor Greetje dan kun je zien hoe compleet het is.
Ik wens jullie allen heel veel succes met de verhuizing en zal zeker met mijn gedachten bij jullie zijn de komende dagen.