Slingerweggetjes, yo bear en een sprookjesbos

Het zou hier erg zonnig moeten zijn in California maar het blijft bewolkt en af en toe regent het, zo ook vandaag.
Onze route gaat vandaag via een slingerweg van 40 mijl lang de berg op naar Sequoia National Park.

Af en toe zitten we ineens midden in een wolk en zien we alleen nog maar de gele middenstreep van ons slingerweggetje.

Gelukkig wordt het zicht later beter en zien we soms al één van de mammoetbomen waarom het park zo bekend staat.

We parkeren de camper op een parkeerplaats en besluiten de route te volgen die ons naar General Sherman leidt.
Dit is de grootste en oudste boom ter wereld.
Hij is 84 m hoog en schijnt 2200 jaar oud te zijn.
Een boom die de nodige respect verdient en eerbiedig aanschouwen we dan ook zijn enorme omvang en lengte.

Bij dat pijltje staat Ronald

Onderweg zien we een groepje mensen opgewonden bij elkaar staan te zwaaien met hun camera's.
Dit betekend meestal dat er iets bijzonders aan de hand is en als we dichterbij komen zien we een berin met een jong.
We maken net als al die andere mensen gauw een paar foto's maar besluiten dan om verder te lopen want we willen mama beer niet boos maken natuurlijk.

Al wandelend komen we nog meer van die grote bomen tegen en hebben we het gevoel door een sprookjesbos te lopen.
Uiteindelijk moeten we toch weer terug en bijna op hetzelfde plekje als waar we mama en baby beer tegen kwamen loopt nu een andere beer rond te snuffelen.

Wat een bijzondere ervaring maar we blijven toch op veilige afstand en maken nog gauw een paar foto's.

Er zijn mensen die al 20 jaar met vakantie naar Amerika gaan en nooit een beer tegenkomen en wij zien zomaar even drie beren op één dag.
Het is best wel laat geworden en we moeten nog een heel eind terug naar het RV park langs hetzelfde slingerweggetje.
Als we een eind op weg zijn zie ik ineens een joekel van een spin over de straat lopen....helaas was deze niet bestand tegen de wielen van onze camper.
Maar even later loopt er zowaar nog zo'n joekel over straat.
Ronald moet van mij vol op de rem en gewapend met mijn camera ren ik op het beest af.

Wel heb ik ooit, het blijkt een Tarantula te zijn.
Wat zijn die beesten groot zeg.
Ik zit op mijn hurken foto's te maken van het beest wat zich totaal niet aan mij lijkt storen want het wandeld rustig verder richting berm.
Wanneer we terug zijn op de camping maken we nog even een maaltijd van macaroni met kant en klare gehaktballetjes (gehakt was uitverkocht) en een pastasaus waar je de rook van uit de oren komt zo scherp en dan is deze dag ook alweer bijna voorbij.
Nu nog de route voor morgen bepalen en een camping zoeken in de buurt van Yosemite Park.
Dit wordt het laatste park wat we bezoeken en dan moeten we op weg naar San Francisco.